Έτσι ακριβώς ήταν το ξημέρωμα εδώ . Τρομακτικό . Σε κάποια φάση νόμιζα ότι είχε πιάσει φωτιά κάπου . Μετά όσο μεγάλωνε το νεφέλωμα λέω πάει κάηκε το νησί . Όταν άρχισε να πλησιάζει και προς το ξενοδοχείο άρχισα να γράφω τη διαθήκη μου . '' Στον αδελφό μου αφήνω την ευθύνη για τη συνέχιση του blog μου ... '' . Κάπου εκεί κατάλαβα ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό . Ο BRO δε θα το έκανε αυτό με τίποτα . Είναι πολύ χρονοβόρο για να ασχοληθεί .Με έπιασε το μητρικό μου , '' Δε θα αφήσω το παιδί μου να πάει έτσι '' , φώναξα και σηκώθηκα από το γραφείο και κινήθηκα προς το νεφέλωμα με απειλητικές διαθέσεις .
'' Ή εσύ ή εγώ '' του είπα και όρμηξα κατά πάνω του .

Διαλύθηκε .

'Όπως το περίμενα δεν μπόρεσε να αντέξει , η ανεμική του υπόσταση , τη στιβαρή μου προσωπικότητα . Δεν άντεξε την αποφασιστικότητα μου , αυτό που μόνο σαν Έλληνας έχεις στις δύσκολες στιγμές . Τώρα που κάθομαι και σκέφτομαι τα γεγονότα ξανά - με μοναδικό σκοπό να σας τα κάνω γνωστά ουχί για να περιαυτολογήσω - δεν υπήρχε αμφιβολία ότι η νίκη θα ήταν δική μου .

Δικιά μας ! Όλης της Ελλάδας .

Γιατί ναι με θεωρώ γνήσιο τέκνο της .

Ναι είμαι αυτό που όλοι θέλουμε να γίνουμε μεγαλώνοντας .

Να βγάζω λεφτά χωρίς να κάνω τίποτα .

Κι όμως στη δύσκολη στιγμή ξέχασα τη βόλη μου , για το καθήκον που έχω απέναντι στην πατρίδα .

Είμαι σίγουρος πως και εσείς το ίδιο θα κάνατε .

Για εμένα δεν υπάρχει άλλος δρόμος πια . Δε θα μπορέσω να είμαι αλλού πιο ικανοποιημένος με την αναλογία δουλειάς , καλοπέρασης και χρημάτων .

Το μόνο που μου μένει είναι να γίνω πολιτικός ...

Σημ.Οι κακεντρεχείς που θα πουν ότι η ομίχλη διαλύθηκε επειδή ανέβηκε ο ήλιος και όχι επειδή εγώ τη διέλυσα είναι μάλλον άξιοι της μοίρας τους .